BRZEMIENNA

Dusza w brennym potoku

jak biała czapla

Ukrywa słabość kruchą

na lodowej tafli

kroczy w mroźną biel

śniegu

delikatność iskier

Nie poznaje nas

pozostała na zamarzniętej rzece

jak płonąca zapałka

córka słońca

Niezrozumiała niemożliwa

słowa zanurzone w porannej mgle

rozmawiają z rybą

niewidzialną

pośród kamieni brzemienną.

Brenna - Leśnica 29 stycznia 2017

© copyright by Jan Strządała